Buikgevoel

Negen jaar geleden had Freek, als, oud verpleegkundige, het bekende buikgevoel. Er klopt iets niet.
Zijn dochter Fenne, toen 5 jaar oud, dronk veel en moest vaak plassen, ook ’s nachts. Heel veel plassen. Toen Freek ’s nachts na een optreden – hij is muzikant-  in paniek gebeld werd door zijn vrouw Mariëlle werd zijn gevoel bevestigd. Fenne zat, slaapdronken, onder de kapstok op een krukje, waar ze net had geplast. ¨Haar plas ruikt mierzoet!¨, riep Mariëlle, ¨het lijkt wel ranja¨. Toen wist Freek: het is foute boel. Mijn dochter heeft diabetes. ¨Mariëlle zat toen nog in de ontkenning¨, vertelt Freek verder, ¨hoewel ze de week ervoor ook al een voorgevoel had, noem het moederinstinct. Ze was toen naar de huisarts geweest met Fenne, maar die wuifde haar zorgen weg¨.

(foto: Johan Katerberg | tekst: Martine Rademaker)

Diabetes is er nooit nìet

De volgende dag werd in het ziekenhuis bevestigd dat Fenne inderdaad diabetes type 1 had.  ¨We haalden Mats, onze zoon, op. Mats was toen 9 jaar oud. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen liet Mats zijn zusje niet meer los¨.
Freek blikt verder terug: ¨Ik was natuurlijk heel emotioneel, maar reageerde heel rationeel, ik denk zoals een man dat doet. Je wilt dingen op gaan lossen, controle krijgen over de situatie. Weg uit het ziekenhuis, naar huis, deur op slot en telefoons uit, even met z’n viertjes zijn.¨
Vanwege zijn achtergrond als verpleegkundige mochten ze gelukkig snel naar huis, al binnen twee dagen. ¨En ja, dan jank je samen even de ogen uit je hoofd. Maar de echte klap, de wetenschap dat het niet voorbij gaat, de enorme impact die het gaat hebben op de rest van haar leven en op ons gezin, dat besef druppelt langzaam binnen, eigenlijk zoals insuline¨, zegt Freek wrang. ¨Het leven wordt nooit meer zoals het was, voor Fenne is niets meer vanzelfsprekend, ze zal nooit meer onbezorgd zijn, haar hele leven niet. Diabetes is er nooit nìet. Dat doet pijn¨.

Moeilijk eerste jaar

¨En toen moesten we de draad weer oppakken¨, gaat Freek verder. ¨Als gezin, maar ook als vader van Fenne en Mats, en als man van Mariëlle. Dat was heftig, je staat toch met z’n allen in de overlevingsstand. Ik kan me heel goed voorstellen dat er, door de komst van diabetes in je gezin, depressies ontstaan of scheidingen. Het is echt een trauma dat je samen moet verwerken¨.
¨Goedbedoelde opmerkingen, zoals dat je met diabetes toch wel gelukkig kan worden, vielen soms verkeerd. Want ze zijn er, die vele onzichtbare momentjes van ongeluk, van verdriet. Maar dat zien mensen niet.  En ook de bekende clichés zijn ons gepasseerd. Als we bijvoorbeeld op het strand lagen of naar het zwembad gingen, en ze zagen Fenne in de weer met haar diabetesspullen. ‘Ze is toch niet zo dik?’ en ‘Heeft ze teveel snoep gegeten?’. Maar dat is onwetendheid, dat kun je mensen niet kwalijk nemen¨, zegt Freek nuchter.
Mariëlle, de vrouw van Freek, schreef het boek ‘Suikermoeder’, over dat moeilijke eerste jaar. Een survivalgids met aangrijpende dagboekfragmenten, herkenbare citaten van ouders en praktische tips. ¨Nog steeds krijgt ze zulke dankbare reacties hierover van ouders, het is fijn om anderen daarmee te kunnen helpen. Het wordt nog veel besteld via Bol.com¨.

Tekst gaat verder onder de foto

Blije puber

Fenne bleek al vroeg in staat haar diabetes te begrijpen en kon al snel zelf handelen. ¨Dat voelde heel dubbel, enerzijds ben je natuurlijk heel trots en is het fijn voor haar dat ze hierdoor ook zelfstandiger werd. Maar anderzijds wil je eigenlijk het allerliefst dat je kind gewoon kind kan zijn¨. Ook haar broer Mats droeg al jong zijn steentje bij. ¨Ik weet nog dat ze samen bij opa en oma waren, Fenne was toen 7 jaar en Mats 11. Fenne zat veel te laag, Mats herkende dit en greep in.
Inmiddels is Fenne 14 jaar en een blije puber. Ze doet het goed op school. ¨En ja, ze managet haar diabetes goed, daar zijn we heel blij om¨, gaat Freek verder. ¨Natuurlijk blijft het een uitdaging, al die hormonen, en ze speelt hockey. En de volgende fase komt er ook aan, hangen met vrienden, op stap gaan. Gelukkig heeft ze lieve vriendinnen om zich heen, die goed snappen wat er aan de hand is en Fenne helpen als het nodig is. We kunnen haar goed loslaten, zijn trots op haar en eigenlijk ook wel op onszelf¨.

Professioneel muzikant

Freek is in het dagelijks leven professioneel muzikant. Singer-songwriter en gitarist in hart en nieren. Hij schrijft en zingt heel gevarieerd, uiteenlopend van feestliedjes tot, zoals hij ze noemt, melancholiedjes. ¨Muziek is echt mijn uitlaatklep, heeft mij ook geholpen om met Fenne’s diabetes om te gaan en mijn emoties te verwerken. Muziek heeft voor mij echt een helende werking.¨ vertelt Freek gepassioneerd. ¨Muziek verbindt, beschrijft emoties en geeft mensen lucht¨.

Songtekst ‘Zoete bubbel’

Soms komt er ineens iets moois op je pad. Zoals pas geleden, toen Freek de songtekst ‘Zoete bubbel’ onder ogen kreeg, geschreven door ondergetekende. Moeder van een zoon met diabetes type 1. Gelijkgestemden dus. ¨De tekst sprak me meteen aan, was zo herkenbaar. Ik voelde hem binnenkomen.  Al is de tekst in eerste instantie geschreven voor andere ouders met een kind met diabetes, ik denk dat de inhoud ervan universeel is. En ook herkenbaar voor vele anderen die te maken hebben met een kind met een chronische ziekte.¨ Freek wist meteen welke melodie eronder hoorde en componeerde het geheel tot een gevoelig nummer.
Ook voor Fenne heeft hij een liedje geschreven. ¨Maar dat is voor haar alleen, dat ga ik nooit aan iemand anders laten horen. Ik zing het nog wel eens zachtjes in haar oor¨.